Кога ќе видиме како некои луѓе навистина страдаат, може да биде многу збунувачки. Зошто Бог им го прави ова на луѓето? На површина изгледа многу сурово и нефер. Меѓутоа, реалноста е нешто поинаква…
Секоја акција или акција мора да има своја еднаква и спротивна реакција. Тоа е законот на кармата. Страдањата и неволјите се манифестации на нашето вклучување во грешни активности од минатото. Можеме или не ги паметиме.
Строгиот закон на кармата, дизајниран и оркестриран од Бога, ја претставува Неговата немотивирана, непрекината љубов кон личноста која минува низ искуството на кармата. Физички можеби е сурово, но за душата е како љубовта што родителот му ја дава на детето за своја корист. Детето на кое му објаснувате дека родителите го казнуваат поради неговата благосостојба не може да го прифати или разбере ова. Но, возрасен може многу добро да разбере. Како што растеме духовно, сè повеќе можеме да гледаме како сè околу нас е манифестација на Божјата љубов, проникнува во сè и секаде.
Совршеноста на животот не значи слобода од физичко и ментално страдање бидејќи нашето тело и ум неизбежно порано или подоцна ќе мора да поминат низ страдање. Совршеноста на животот значи да се види и да се цени Божјата љубов во секој аспект на ова создавање. Совршеноста на животот значи да се биде благодарен за Божјата љубов, без разлика во каква форма таа се појавува, знаејќи дека без разлика што сме направиле, на овој начин Бог сака да нè приближи до Себе. Тоа не е само некое слепо верување. Ниту пак наметнувањето на некоја убава филозофија ни помага да се справиме со проблемите во животот. Тоа е Врховната Вистина – вистината откриена од сите големи инкарнации, сите свети списи и светци.
