Рускиот автор и квантен механичар Вадим Зеланд ги поврзал секојдневните и животни ситуации со квантната физика и механика и смета дека животот е всушност бесконечен простор на варијанти со сите можни сценарија и секој избира кое сценарио да го игра.
Овој метод, наречен Transurfing , се користи за да му овозможи на поединецот да види како влијае на одредени сценарија, како функционираат овие сценарија и како може да предвиди одредена патека или резултат од дејството.
За да се разбере концептот, не е потребна дополнителна едукација или работилници, туку читателот треба само да посвети одреден дел од својот интелект и волја во остварувањето на своите цели.
Преминот на мисловните форми од метафизичкиот, мисловен универзум во овој физички и условувањето во одредени ситуации се опишува како својство што може да се докаже и преку принципите на квантната физика.
Насочување на животот во друга насока
Критичарите го нарекуваат Зеланд спој на книгите „Поле“ и „Тајната“, иако е јасно забележливо дека вистинската врска со втората книга всушност не постои. Очигледен пример е фразата „сакај нешто навистина лошо и ќе се оствари“, каде транссурфањето сè толкува со „ако воопшто не сакаш нешто, ќе се оствари, ако го сакаш премногу, нема да се оствари – поради претенциозноста и разликата во потенцијалот“.
Еден од основите на принципот е познавањето и активирањето на т.н „набљудувачот“, фигурата која за прв пат ги одвојува луѓето од животот заснован на навики и рутини.
На овој начин успеваме да ја споиме волјата на душата и умот и да ја привлечеме намерата која одредува што се случува околу нас. Само со тоа, со правилниот поглед на работите, влијаеме на нашиот живот во посакуваната насока.
Нишала и потенцијални разлики како клучни поими
Но, како и секогаш, постои одреден проблем. Во овој случај, тоа се нарекува „нишало“. Секој човек испушта вибрации на одредена фреквенција, а кога повеќе луѓе испуштаат исти фреквенции, се создава нишало, кое во пракса често означува борба на две или повеќе луѓе за иста цел.
Нишалото е неутрално, но со полнење енергија ја зголемува својата сила, ја црпи човечката енергија и станува како жива единка и се бори за сопствените цели. Примери за нишала се семејството, работните места, социјалните организации, модата или популарните ТВ програми. Значи, ако човек навистина не е свесен за сопствените цели, тој паѓа под нишалото.
Покрај нишалото, концептот на „премногу потенцијал“ е исклучително важен. Со давањето на некого или на нешто преголемо значење, без разлика дали е позитивно или негативно, создаваме потенцијална разлика и системот се бори да ги врати работите во состојба на неутралност. Затоа е важно однапред да ја знаете целта на акцијата и да и се посветите со визуелизација и јасна намера.
Реалноста е како филм
„Замислете дека вашата реалност е филм што се игра на проектор. Она што го цртате на проекторот, го гледате на филм. Проблемот е што луѓето го прават спротивното: го цртаат она што го гледаат. Дали ја гледате разликата? Богатите, кога ќе се разбудат, гледаат луксузен ентериер околу себе, им носат појадок во кревет, па излегуваат на балконот со прекрасен поглед и размислуваат колку би било убаво да се возат на јахта.
Или можеби оди на одмор на Алпите? Сиромашниот ум е преокупиран со проблеми, уморен е од животот, но постојано размислува за проблеми бидејќи ништо друго не гледа“, вели Зеланд во интервју за порталот Даље. „Луѓето се тие кои управуваат со околностите. Човек може да се сети на немил настан од навика, вртејќи негативен филм во главата.
Мислата е она што луѓето го користат за да управуваат. Луѓето научиле да ги контролираат своите постапки, но што е со нивните мисли – луѓето не знаат како да ги контролираат своите мисли. Полесно е да се присилиш да направиш нешто отколку да размислуваш за нешто конкретно, нели? Ставете го филмот што навистина сакате да го гледате. Со управувањето со нашите мисли, ние всушност управуваме со реалноста. Затоа, важно е да се материјализираат мислите“, заклучува Зеланд.
Идеално трансурфање – утопија?
Се разбира, ова е само „гребење“ на површината, транссурфањето е многу покомплексно и Зеланд се погрижи да ја опише речиси секоја животна ситуација и начин на вршење на работите.
Стремежот за идеален транссурфање сè уште е утопија, бидејќи е невозможно совршено да се балансира помеѓу случајното однесување и чувствата поврзани со силна волја, но е исклучително лесно да се најде во размислувањата и речиси секој читател постојано мисли дека токму така требало да реагира. .
Недостигот на повисоко ниво на критика и скептицизам покажува дека тоа е единствен начин на живеење, токму поради тоа што не е во конфликт со длабоко воспоставените обрасци научени преку воспитувањето.
Нема потреба да се менува парадигмата или да се создаваат нови догми бидејќи самото транссурфање е „нишало“, и на овој начин на читателите им е многу лесно да разберат како самиот систем е ирелевантен ако го разбирате значењето.
Изолирани мисли
* Постои тип на луѓе кои не бараат решенија туку проблеми.
Тие ги анализираат луѓето и критикуваат, притоа создавајќи штета за себе без корист – негативноста сама по себе е уништување и води до уништување, а натпреварувачкиот дух на крајот го остава победникот среќен само за кратко време, додека постои можност и за пораз.
* Ќе успеете ако на проблемот гледате како на можност за надградба и покрај тоа се радувате на порази – животот е секое зло за некое добро, а чашата е секогаш полуполна – можеби возот што го пропуштивте беше всушност еднонасочен воз до пропаст
* Оценуваме сè во светот – рејтингот не е лоша работа и не ја нарушува природната рамнотежа. Проблемот е ПРЕКРЕМЕН ПОТЕНЦИЈАЛ, кој се јавува кога им даваме премногу значење на оценките, без разлика какви се тие! Вишокот на мисли го генерира дејството на природната рамнотежа и се појавува законот на подлоста – го губите она што го имате
* Единствена алатка после која нема да се наруши рамнотежата – кога човек незадоволен од себе и неговите достигнувања го користи ова незадоволство како лост за само-подобрување
* Дали сте незадоволни со себе и се мразите себеси? Замислете што би се случило со владетел кој „плука“ по сопствениот народ и држава!
* Играјте, па во сите ситуации, дури и во најтешките, барајте ги позитивните страни – ако го совладате тоа, вие сте на вистинскиот пат!
* Последното опседнато нишало – прашањето е дали можам воопшто да се извлечам од оваа ситуација? Кога ќе се запрашате тоа, вие сте на врата!
* Претворањето на љубовта во посесивност создава вишок на потенцијал, како и условување и издигнување над ривалот – дејството на силите е насочено против вас, победата станува пораз, а сè се претвора во идеализирање и преценување на изгубената личност – нов вишок на се создава потенцијал и погоди што: во маѓепсаниот си кружен!
* Најголемиот проблем на западниот свет е што едноставно не сакаме, туку се трудиме да бидеме сакани – затоа не можеме да се откажеме од правото да поседуваме сакана личност!
* Љубомората кон љубовта делува како животниот век на цвеќето – Колку е поголема, толку е поголема можноста да уживате во лош парфем наместо во цветна ливада!
* Да се биде заљубен во себе е одлично, сè додека не го попречува балансот – но ако се исмеваш со туѓите грешки кои се спротивни на твоите доблести, двојно губиш – рамнотежата ќе создаде плодна почва за тоа човек да те тепа во нешто, а патем ќе ја изгубиш самодовербата!
* Самопофалбата и нагласувањето на супериорноста ве претвора во мува која сака да помине низ стаклото и покрај отворениот прозорец…
* Сите околу вас ги оценуваат вашите доблести ако ги истакнете, а не ги гледаат ни вашите маани ако не ги поделите на послужавник – вие сликате своја слика за себе, и ако не ја насликате јавно секогаш добиваш добри оценки.
* Не бидете мирни и повлечени со сила! Ако сте физички непривлечни, бидете мили и шармантни, ако имате слаб речник, научете да слушате…
* Ако сакате нешто премногу, не го добивате! Кој ја фаќа сината птица – гласната свиња или мирниот ловец?
* Желбата што природната рамнотежа секогаш ја отфрла е зависност од предметот на желбата. Сигурно не еднаш си си рекол: Ако победам, јас сум главен – ако загубам, не успеам… На крајот, ти остана без сили борејќи се за она што толку многу го сакаше и изгуби? Балансот е воспоставен!
* Ако доживеавте тежок пораз, смејте се и омаловажете ја ситуацијата со мислењето – Ќе биде подобро!
* Животно правило: Никој нема право да ве осудува, вие имате право да бидете тоа што сте! Извадете ги судиите од вашиот живот затоа што сте им дале јурисдикција! Автоматски ја губите потребата за оправдување, а стравот од казна исчезнува – робот го нема!
* Кој е најголемиот удар на билансот? Сакате да бидете совршени! Животот на таков човек е борба со луѓе-сили на рамнотежа! Не е лошо да си совршен, се додека не му даваш преголема важност… Таквите луѓе секогаш имаат чувство дека расипуваат се совршено во животот, и тоа е вистината!
* Покајанието за грешки е еднакво на истакнување доблести и достигнувања – Бидете тоа што сте! А алатката за да избегнете да станете роб на самоконтролата е хуморот – кој ја намалува преголемата важност…
Ратко Мартиновиќ
