Прирачникот за античка историја на Мери Елси Талхајмер датира од 1872 година. Талхајмер бил поранешен наставник по историја на Институтот Пакер за колеџ во Бруклин во Њујорк. Како што сугерира насловот на делото, ова е прирачник за античка историја. Таму наоѓаме мапа со наслов Империја на Македонците.
Првиот американски учебник заснован на познати истражувачи
„Оваа работа има за цел само да овозможи краток, но точен преглед на резултатите од трудот на Нибур, Бунсен, Арнолд, Момсен, Раулинсон и други – резултати кои никогаш, колку што знаеме, не биле прифатени во ниту едно американско училиште. -книга, но која за неколку години во голема мера ги зголеми богатствата на историската литература“. Талхајмер напиша во предговорот на својата книга.
И ова, на некој начин, ни кажува што сакаше да создаде Талхајмер со својата работа: Учебник за античка историја за американски студенти. Тоа беше и првиот американски учебник кој го усвои истражувањето на горенаведените академици, кои беа извонредни и добро познати во тоа време.
Талхајмер речиси ја става сериозноста на делото во својот скут, бидејќи на крајот од неговиот предговор читаме: „Писателот е повеќе уверен во праведноста на целта отколку во комплетноста на достигнувањето. Никој не може толку остро да ги почувствува несовршеностите на едно вакво дело, како оној кој се трудел во секој момент да ги избегне или отстрани; да се компресира најголемата количина на вистина во најмалку зборови и додека се намалува скалата, да се зачува правичната пропорција во деталите“.
И секако, како блог за Македонија, ги разгледуваме деталите што Талхајмер ги напишал за македонската историја.
Македонците и Грците
Неизбежно е препознатливо дека Талхајмер јасно ги диференцирал и одвоил Македонците и Грците. Оваа насока ја открива само насловот на делот „Македонија и Грција“ во четвртата книга, трет период почнувајќи од страница 222.
Сепак, да почнеме со запис во делото на Талхајмер на страница 189, под наслов „Супермоќ Теба“, авторот накратко ја опишува Олинтската војна.
Олинтска војна. Војната во Македонија сега беше процесуирана со помош на Теба. Олинт, на полуостровот Халкидија, станал шеф на моќната конфедерација на грчките градови; но Акант и Аполонија одбиле да му се придружат и се обратиле до Спарта за помош. Аминта, кралот на Македонија, го зеде нивното учество и им се придружи на своите трупи со оние на Евдамид. Олинт, со помош на својата одлична коњаница, храбро се држеше четири години; но најпосле падна и лигата се распадна. Македонските пристаништа му се вратиле на Аминта, додека грчките градови се приклучиле на спартанскиот сојуз. Спарта сега беше споена од сите страни со непријателите на Грција: со Персијците, со Дионисиј од Сиракуза и со Македонија. Со уништувањето на Олинтската лига, таа ја отстрани главната пречка за македонската моќ,
Да забележиме дека во 382 година п.н.е. Спарта била во сојуз со сите непријатели на Грција, вклучувајќи ги и Македонците. Овие подоцна требаше да ја „урнат слободата на Грците“.
На страница 201, Талхајмер ја започнува историјата на Македонската империја и новопојавените империи кои следеле.
1. Кралството Македон, кое се наоѓа северно од Тесалија и источно од Илирик, било од мало значење пред владеењето на Филип II., чии агресии ставиле крај на независната историја на Грција. Во 507 п.н.е., Аминта I. му се покорил на Дариј Хистасп; и петнаесет години подоцна, во првата експедиција на Мардониј, земјата станала обична провинција на Персиската империја, а домородните кралеви владееле како притоки. По повлекувањето на Ксеркс, п.н.е. 480 година, Македонија повторно се ослободила и почнала да се турка кон исток по северниот брег на Егејското Море. Овде се сретна со два ривали: новото тракиско кралство Ситалки на неговата источна граница и атинската моќ во грчките градови на полуостровот Халкидија.
Така, веќе во првата точка од историјата на Македонија се објаснува дека подоцнежниот македонски крал Филип II ја „соборил независната историја на Грција“.
Талхајмер потоа пишува подетално за Филип II, таткото на Александар Македонски, во точка/или поглавје 4.
4. Филип, во својата младост, поминал три години во Теба, каде што ги проучувал тактиките на Епаминонда, како и јазикот, карактерот и политиката на Грците. Кога дојде на власт, тој неуморно му посвети внимание на дупчењето на неговата војска, сè додека таа не го надмина онаа на која било елинска држава. Не помалку вешт во дипломатијата отколку во воената наука, тој знаеше како да ги искористи ривалствата во Грција и корумпираноста на сите страни, да игра една против друга и така да се направи себеси врховен. Неговите брзи движења правеа да изгледа дека е на многу места во истиот момент, и ниту една околност што или ги загрозуваше или ги фаворизираше неговите интереси, не му избега од окото.
Овој пасус е доста интересен, ни кажува дека идниот крал на Македонците Филип II го научил грчкиот јазик дури во младоста како заложник во Теба. Во современата грчка историографија од друга страна (повеќе би одговарала пропагандата), се тврди дека Македонците биле грчки!
Овде може да се потсети дека пред Филип II (според сегашната официјална историографија) веќе биле познати 26 македонски кралеви…
Понатаму, Талхајмер во овој дел ги разликува армиите на Македонците и „Хелинските држави“.
Во седмиот дел, Талхајмер пишува за синот на Филип II. Младиот Александар III. на Македонија – или попознат како Александар Македонски.
7. На шеснаесетгодишна возраст, Александар бил оставен како регент на кралството за време на походот на неговиот татко против Византија. На CHAIRONEIA, две години подоцна, тој предводеше корпус на македонската младина против Светата чета од Теба, а победата главно се должи на неговата храброст и импулсност. По смртта на неговиот татко, Александар, на дваесетгодишна возраст, се искачи на престолот опколен со многу опасности. Тој ги протера или ги уби своите најблиски ривали, маршираше во Грција и свика во Коринт нов конгрес, кој му ги додели истите достоинства и овластувања што претходно му беа доделени на неговиот татко; потоа веднаш се вратил во Македонија, тој сигнално ги поразил своите непријатели на запад и север, од кои некои ги гонал дури и надвор од Дунав. За време на овие походи, лажна дојава за неговата смрт стигнала во Грција, а Теба ја искористил приликата да се побуни.
Во овој седми дел е повеќе од јасно дека Македонија се гледаше како посебна држава. „Александар маршираше во Грција“, пишува Талхајмер, и на тој начин треба да ја поништи модерната пропаганда направена во Атина.
Империјата на Македонците
Делото на Американецот не беше само чист текст, не, во неговата работа има и слики и илустрации.
Меѓу другото, наоѓаме прекрасна мапа од книгата Прирачник за античка историја на Мери Елси Талхајмер. Според описот, на картата се прикажани империјата на Македонците и маршот на Александар. Ова се однесува на персискиот поход на македонскиот крал.
Интересно, мапата од книгата на Талхајмер исто така често се копира. Голем број копии од мапата може да се најдат на интернет, како што е копијата на Адолф фон Штајнвер од 1885 година.
Барон Адолф Вилхелм Август Фридрих фон Штајнвер (1822-1877) бил германско-брунсвик армиски офицер кој емигрирал во Соединетите Држави. Таму работел како географ, картограф и автор и служел како генерал на Унијата во Американската граѓанска војна.
Всушност, речиси иста картичка како оригиналот, но со различна формулација. На мапата објавена во 1885 година, авторот наместо „Империја на Македонците“ напишал „Македонска империја“. Во описот гледаме и дека делото на Талхајмер е дадено како извор на картата.
