Таму апостол Павле имаше видение таа ноќ. Видел Македонец како стои пред него и го прашал: Дојди во Македонија и помогни ни!
Ова е пасус во Библијата од Дела на апостолите на Лука. Овие зборови од апостол Павле треба да се прочитаат кога се отвора пасус 16:9 во Дела. Да, треба! Затоа што дури ни Библијата не е имуна на фалсификати, „грешки во преводот“ или реинтерпретации!
А такви фалсификати наоѓаме токму во споменатиот пасус. Доста често, наместо вистинската фраза Видел Македонец , има фалсификувана: Видел човек од Македонија .
За многумина, Библијата е најфасцинантната книга што некогаш била преведена на 2.000 јазици и дијалекти. Но, за чудо, не постои такво нешто како „една Библија“, но има стотици и стотици од нив кои се разликуваат, ако ништо друго, барем во нијанси. Но, овие нијанси можат да имаат огромно влијание врз толкувањата, како во нашиот случај, на кој овде се посветуваме. Од Македонец до прост човек од Македонија.
Ватикан со векови се држи до првиот латински превод, Вулгата, кој, со некои дополнувања и измени, сè уште е „под перницата на папата“. Сега да ги земеме при срце изјавите на различни папи: секогаш отворајте ја Библијата за да ја консултирате.
Апостол Павле напишал за „Македонија, Македонци, Македонци“
Библијата е потврда за важноста на Македонија, но и за постоењето на Македонците како народ, а тоа е клучно кога се работи за монотеизмот и раното христијанство. Ова е мислењето на оригиналниот автор на написот (Религија.мк) кој го преведуваме овде.
Но, Македонија не исчезна во стотици преводи на Библијата, туку беше благословена и Македонците беа избришани колку што можеше.
Највидлив пример е мисијата на Павле, кој во своите 14 писма говори прецизно и многу прецизно не само за Македонија туку и за Македонците. Но, во преводите на Библијата, како Библијата на кралот Џејмс, Македонецот стана „некој од Македонија“. Ја нема истата значајност, за тоа ќе се договориме.
Во Новиот завет на Библијата на кралот Џејмс, Македонија се споменува 26 пати. Професорот Ратомир Грозданоски, пак, вели дека Македонија во Библијата се споменува 30 пати.
Во Светото Писмо од Новиот Завет Македонија и Македонците се спомнати 27 пати во 24 стиха. Македонија 21 пат, Македонци 5 пати, Македонци еднаш. Преку 7 книги во Библијата – во Новиот завет, од вкупно 27 книги, апостол Павле ја споменува Македонија (или македонска, македонска) 16 пати во 6 книги, а апостол Лука 11 пати во една книга.
По Израел и Евреите, во Библијата најчесто се споменуваат Македонија и Македонците, тврди Грозданоски.
За да се разбере од која страна влегле антимакедонските ветришта во Библијата, односно за да се осмели да ги смени светите списи, треба да укажеме на еден многу важен момент во историјата кој ќе ја расветли мисијата на апостол Павле.
Тоа не е легенда, туку историски факт
Александар III Македонски, попознат како Александар Македонски и син на Филип II, како и секој друг Македонец во тоа време во 4 век п.н.е. бил паган и не можел да има директна врска со апостол Павле. Павле живеел и ја исполнил својата мисија во 1 век од нашата ера.
По освојувањето на Персија, Александар го издал својот едикт во 331 п.н.е. (овој датум или година се смета за најточен според најновите сознанија), кој им овозможил на Евреите слободно да ја шират својата монотеистичка религија каде и да живееле во огромната македонска империја. Александар воспостави.
Токму тоа Александар го иницирал или го овозможил ширењето на монотеизмот во нееврејските култури. Токму поради слободата што им ја дал, Евреите во денешните книги напишале: „Ако воопшто можеме да зборуваме за светци, тогаш Александар Македонски е за нас Евреите светец над светците“.
И уште една важна историска точка, која подоцна исто така ќе биде предмет на погрешно толкување, а да не зборуваме за груби фалсификати: по освојувањето на градот Тир, македонската војска мораше да го премине Израел. Пред Александар и неговата војска да стигнат до Јудеја и Ерусалим, на полето Мегидо ги пречека поворка од високи еврејски свештеници кои со себе го носеа Ковчегот на заветот.
Евреите го извадиле ковчегот од светилиштето само во најисклучителните случаи, кога станувало збор за опстанок, но овојпат тоа било за највисока чест за македонскиот крал. Но, пред да имаат време да му оддадат почит на кралот, Александар Македонски се симнал од коњот, клекнал и им се поклонил на свештениците и на Ковчегот на заветот.
Неговите четворица високи македонски придружници и генерали реагираа со потсмев на оваа глетка, како што би сакале да веруваме старите традиции: „ Кралот кој ја освои и ја уништи големата персиска војска и го освои Тир и така се направи бог, се поклонува пред овие безвредни свештеници. ?“
Александар одговорил: „Не им се поклонувам на овие „безвредни свештеници“, туку на нивниот единствен Бог!
Ако е така, ќе ни биде многу полесно да ја следиме мисијата на апостол Павле.
Делата на апостолите на апостол Лука во 16:9 вели:
Видел Македонец како стои пред него и го прашал: Дојди во Македонија и помогни ни!
Библијата на кралот Џејмс или Новата американска Библија, од друга страна, вели:
Павле имал видение ноќе; Пред него застанал човек од Македонија, кој го прашал. Дојдете и помогнете ни!
Разликата воопшто не е наивна. Во првиот случај, станува збор за човек кој Павле го дефинирал како Македонец – а не како Евреин, Грк, Римјанин или било што друго.
Вториот случај е „човек од Македонија“ кој може да биде Римјанин, па дури и Грк или од кое било друго потекло.
Интересно е што зборот македонски се појавува во сите Библии на источните народи, особено на православните, но овој збор, овој превод, се среќава и во хрватски превод.
Според овие примери гледаме дека Павле бил повикан од Македонец ноќе. И во целосна контрадикторност, во библиите на западниот свет, особено во англискиот, Македонецот станува „човек од Македонија“.
Само во Делата на апостолите од евангелистот Лука (27:2) Македонецот е Македонец и во источната и во западната Библија:
Со нас беше Аристарх, Македонец од Солун.
Во својата статија „Библиското сведоштво за Македонија и Македонците“ во книгата „Името и светлината на македонскиот манифест“ Грозданоски поставува суштинско прашање: Дали апостол Павле имал визија или сон во кој Македонецот го замолил да дојде до Македонија?
Прво, кога го сменија текстот на Библијата и случајно додадоа нешто што апостол Павле го видел на сон, многумина грешат, сакајќи или несакајќи, свесно или несвесно. Ниту еден библиски текст, од најстар до најнов, буквално не го содржи зборот „сон“ во овој пасус. „Не знам од каде доаѓа тоа! пишува Грозданоски.
Јован Манев, кој ја проучува Библијата повеќе од 40 години и е автор на три книги од оваа област, исто така смета дека зборот „визија“ е вметнат за да се скрие „трагата“ на вистината, така да се каже.
Според Манев, Павле точно знаел каде сака да оди бидејќи како Евреин бил запознаен со Александровиот едикт и со врските меѓу Евреите и Македонците.
Доказ за тоа е што Македонците цело време биле со него и го чувале. Затоа Павле ја избра Македонија како клуч на својата мисија; тој беше слободен, почитуван, немаше проблеми. Инаку, сите можете да се запрашате: „Зошто Павле прво не отиде во Атина!?“, објаснува и прашува Манев.
Во своите писма Павле многу јасно кажува дека Македонците биле пример за сите рани црковни општини, кои оттогаш полека почнале да се развиваат. А токму тврдењата на апостол Павле, тврди Манев, се една од причините поради кои царот Константин одредил кои записи ќе влезат во Новиот завет.
„Јаван станува Грција“
Темата за фалсификати во Библијата за Македонија не е нова тема. Македонскиот историчар Александар Донски веќе неколку години истражува вакви фалсификати. Таков, според него, најочигледен фалсификат е новото толкување на поимот Јаван. Како резултат на тоа, наместо Јаван, насекаде читаме „Грција“.
Како што објаснува тој, општо прифатено е дека дел од содржината на старозаветната книга на пророкот Даниел се однесува на освојувањето на Азија од Александар Македонски. Овде Донски укажува на голем, пословичен фалсификат на Библијата, кој за жал погодува многу библиски преведувачи, вклучително и некои македонски изданија, како што вели тој.
Како што објаснува Донски, во стихот 8.21 од Книгата на Даниел се споменува крал, кого библиските научници го сметаат за Александар Македонски Македонски. Во македонскиот превод на Библијата (достапен онлајн) овој крал се нарекува дури и „кралот на Грција“.
Донски истражувал и други преводи на Библијата и на повеќето од нив е запишана оваа верзија (најверојатно домино ефект, превод е направен врз основа на претходно погрешен/фалсификуван превод).
Всушност, во стариот текст воопшто не пишува „Крал на Грција“, вели Донски, туку (на хебрејски) „Крал на Јаван“. Значи, кој си зеде слобода да го фалсификува името Јаван и да го замени со „Грција“? Прашува Донски и додава: Писмата се напишани во време кога таква држава (Грција) не постоела!
Јаван не е географско име (на пример порано име за Грција или нешто слично), туку лично име! Поточно, тоа е името на синот на Јафет кој бил син на Ное. Значи Јаван бил внук на синот на Ное. Ова е наведено во Книгата Битие (поглавје 10).
Во табелата на народи создадена од свети Иполит (прва половина на III век) стои дека Јаван (преку неговиот син Китим) е предок на Македонците!
Дека Јаван бил предок на Македонците (а не на Грците или Грција) стои и во големата дванаесеттомна еврејска енциклопедија (објавена помеѓу 1901 и 1906 година), во која Јаван јасно се поистоветува со Македонија, објаснува професорот Донски.