Пишува: Жељка Курјачки Станиќ, психолог и психотерапевт
Никогаш, никогаш, немојте да мислите дека некој друг имал повеќе среќа од вас затоа што пораснал во семејство каде нивните родители ја негувале нивната здрава самодоверба уште од раѓање, а вие сè уште се борите со вашата.
Или дека некој кој спонтано научил некои животни вештини уште од мали нозе има некаква предност пред вас, на кои им недостасуваат тие вештини.
Немојте да мислите дека доцните затоа што штотуку почнавте да учите да готвите, или да одгледувате цвеќиња и деца, или да научите да станете психолог, или штотуку го откривте светот на љубовните врски и сексуалноста, или штотуку почнавте да учите танцувај или дека сега штотуку влегуваш во медицинско училиште затоа што сакаш да станеш акушерка.
„Не си премногу стар и не е доцна“, рече некој. Едноставно.
И ќе ти кажам дека, гледано од еден важен агол, дури си во предност во однос на оние кои знаеле и умееле да направат нешто цел век, а дури сега го откриваш.
На пример, некој е добар во комуникација со луѓе, а вие до сега бевте неми, а сега почнувате да учите вештини за разговор, вештини за самоодбрана против агресивни и токсични
соговорници и слично.
Вашата предност е што сето ова знаење го стекнувате свесно, со сите капацитети на возрасен. Знаете што знаете, а што не знаете.
Оној кој спонтано ги усвоил овие вештини во детството не ни знае што му недостасува и бидејќи нема некој сериозен проблем во таа област, никогаш нема да почувствува потреба да ги развива своите вештини.
И ќе го пресечеш за некоја година ако се трудиш.
Не можете да стигнете многу високо ако тргнете од средината, туку ако почнете од дното. Можеби не е точно правило, но се чини дека е.
Извор: Жељка Курјачки Станиќ
