Понизноста не е слабост како што мислат некои неуки. Се разбира, преку материјалната концепција на смирението ова може да изгледа точно, но тоа не е навистина понизност. Да се биде понизен значи да се види дека Божјата сила е во мене и во сè околу мене. Вистинската понизност значи да се ослободиме од лажно его и да разбереме дека ние сме сторителите. Ова значи да станете длабока личност која ја гледа вистинската вистина и Божествената рака на дело и да станете инструмент на божествената моќ.
Вистинската понизност е најголемата сила во целото создавање, затоа што нè поврзува со Апсолутната вистина. Сè додека сме под влијание на лажното его, не можеме да се поврземе со вистината што е насекаде околу нас.
Понизноста нè поврзува со највисоката моќ додека гордоста нè поврзува со различни пониски фреквенции кои непотребно ни го комплицираат животот.
Ова е причината за нашето постоење во овој материјален свет. Затоа што за нашата ситуација обвинуваме други луѓе, други ситуации и никогаш не го бараме вистинското решение, а тоа е да се обратиме кон Бога.
Понизноста е почеток на вистинското знаење. Смирението и знаењето не можат да се одвојат како што не може да се одвои сладоста од шеќерот.
Понизноста е основата на љубовта.
Раданат Свами
