The Chemical Brothers или електро симфонија. Има нешто во старим електронски бендовима инспирисан рок музика, што и тера да трају, и успут нас оди, ево век деценијама.
The Prodigy, The Chemical Brothers и Fatboy Slim се иста генерација – во средината на деведесеттите, тие успешно создадоа електронски звук за фестивалите и стадионите во Англија, таканаречениот „Big Beat“. Тие беа инспирирани од рокенрол-енергијата со која пораснаа и ја истурија преку моќни ритми во експлозивна футуристичка дискотека за масите. Со тоа, електронската музика официјално излезе од малите подрумски клубови и рејвови во напуштените индустриски простори – директно на топ листите.
Во тоа време, кога допрва се развиваше сцената која ја носеа првите ѕвезди на диск џокејот, ацид хаус , а потоа и техно сè уште беа андерграунд феномени и не привлекуваа публика во огромен број. Затоа појавата на овие тројца изведувачи претставуваше револуција. После нив, дискографската индустрија конечно поверува дека има нов златник в рака и почна да инвестира во овие и слични автори… а потоа се појави Дефт Панк и стана глобален поп феномен.
Но, и покрај пазарните и особено концертните успеси (сите три споменати имиња станаа познати по нивните настапи во живо), се покажа дека вистинската комерцијална пенетрација на електронскиот звук низ планетата дојде дури со појавата на жанрот ЕДМ, по 2010 година. Денешниот мјузикл пејзажот е толку обликуван и заситен од него, што изгледа како и сите други (освен хип хопот) да играат според правилата што тој ги диктира. Во овој контекст, The Prodigy, The Chemical Brothers и Fatboy Slim изгледаат како класици – сè уште активен дел од наследството на оваа култура што го менува светот.
„For That Beautiful Feeling“ (EMI) е десеттиот јубилеен албум на англиското дуо The Chemical Brothers , составено од Том Роландс и Ед Симонс . Нивната почетна трилогија на познати плочи „Exit Planet Dust“ (1995), „Dig Your Own Hole“ (1997) и „Surrender“ (1999), денес со право се смета за еден од темелите на дигиталната поп музика. Од претходните девет изданија, само две не беа број еден на англиската топ листа (а на уште едно не му беше дозволено да биде на неа, бидејќи ПР кампањата вклучуваше и наградна игра) – па по оваа брилијантна кариера од околу триесет години, моментот дојде да се погледне назад, без опсесивен притисок да бидат мега-успешни. Затоа и не е ни чудо што со овој проект нурнаа длабоко во своето минато и создадоа емотивно ретро-електронско дело, кое ги користи денешните совршени продукциски можности за реконструкција на оригиналниот звук од деведесетите.
Резултатот е ретко хуман запис, роден од искрена љубов кон луѓето, како своевидно исцртување линија под сите надежи на изворната рејв генерација. И навистина, младите мажи и жени кои тогаш имаа 18 години, денес се наближуваат на 50-годишна возраст и им е јасно дека живеат живот кој е оштетен до неправилно. Но, добрите вибрации на летото на љубовта од 1988 година се повторуваат, барем за момент, сè уште остануваат кога ќе го слушате новиот The Chemical Brothers .
„For That Beautiful Feeling“ го отвора „Live Again“ (со Halo Maud), со едно од најдобрите видеа што ќе ги видите оваа година. Режисерската екипа „Дом и Ник“ ги снимила некои од нивните најпознати спотови, а во овој одлично се истакнува сензационалниот млад танчер Јосип Кукор од Велика Горица кај Загреб. Нејзиното постојано заспивање и ново будење во светот што се промени ја диктира основната порака на рекордот: поминувањето на времето, светот како позадина и ние во него. Ремек дело.
„Без причина“ и „Волшебно стапче“ веројатно намерно потсетуваат на брзина и ставот на The Prodigy од некои рани денови, додека „Goodbye“ и „Fontains“ имаат мелодични состојки кои го рекреираат звукот на Дафт Панк и другите француски пионери. Оваа временска машина полека добива подлабоко значење, не само благодарение на супериорната оркестрација на битовите и рефрените, кои создаваат уникатна поп-магија единствена само за нив, туку и на лесните нишки коментари на современиот момент во кој живееме. „Skipping Like a Stone“ (со Бек), „The Darkness That You Fear“ (Harvest Mix) и „Feels Like I Am Dreaming“ се психоделични електро-хаус песни од кои компресијата на нашите стравови избувнува со душевност ретко. пронајдени во денешната музика.музика. Кога гостинската француска алтернативна пејачка Хало Мод ја повторува кратката фраза „тоа убаво чувство“ до бесконечност во завршната песна „За тоа убаво чувство“,
Кога The Chemical Brothers играа на главната сцена на Егзит 2010, дознав дека концептот на осветлување го дизајнирал човек кој соработувал со Пинк Флојд од нивните почетоци, во шеесеттите – односно првите лајт шоу програми досега. Врската со историјата што ја воспоставија ми стана очигледна. И никогаш не престанаа да зборуваат од позиција на електронски наследници на најдобрата британска поп традиција. Уметничката големина на овој бенд секако е во тоа што, дури и во последно време, секогаш успеваат да ја изразат потребата на многу млади луѓе да сонуваат за подобар свет од оној што ни се нуди, без непотребни граници, предмет на некои нови дефиниции.
Извор: Нова.рс
